Ostatnio pokłóciłam się z rodzicami. Nie potrafię im powiedzieć co myślę. Dlatego wygrzebałam z szafki ten pamiętnik. Dostałam go kiedyś od mamy gdy byłam mała i właśnie teraz o nim sobie przypomniałam. Nie odzywam się do nich już prawie od dwóch dni. Wszystko zaczęło się od tego, że moja mama stwierdziła, że powinnam chodzić do szkoły dla dziewcząt. NIBY DLACZEGO?! Lubię moją szkołę. Jest to jedyna szkoła w której jeszcze jakoś mnie szanują. Nikt nigdy mnie dobrze nie traktował i mało kto próbował mnie zaakceptować. W tej szkole nie jest najgorzej. Nikt nie wytyka mnie palcami szepcąc "te patrz idzie królowa mroku". Ta szkoła jest inna. A tu nagle mama proponuje mi jej zmianę! Oczywiście jak to zawsze bywa ojciec jest po stronie matki i ja nie mam nic do powiedzenia. Bóg obdarzył mnie czarnymi włosami i ogólnym zamiłowaniem do tego koloru. Niektórzy twierdzą, że nawet oczy mam czarne, ale to nie prawda. Oczy mam granatowe. Po kłótni z rodzicami wogóle nie opuszczam domu. Mieszkamy w bloku, gdzie są tylko dwa pokoje, kuchnia i łazienka, więc dużo miejsca dla siebie nie mam. Tylko ten pokój. Jestem jedynaczką. W przeciwnym razie, może by mnie ktoś poparł, ale nie...